Het gezicht achter Rood met Zwarte Stippen
Ik voel aan alles dat het anders kan en mag en ik ga het gewoon doen! Ik ga mijn bedrijf een gezicht geven.
Een bedrijf opzetten waar ik achter sta is één ding, maar mezelf vervolgens ook zichtbaar maken, dat vind ik een stuk spannender. Maar ik heb besloten om de stap te zetten. Vanaf vandaag zal ik elke week een blog publiceren op mijn site. Deze blog gaat over mezelf, Sandipa van Bruggen, over wat mij beweegt, wat ik tegen kom bij Rood met Zwarte Stippen, mijn motivatie om lieveheersbeestjes als bestrijder van de bladluis te verkopen. Mijn missie. Maar ik blog ook over wat er bij jullie leeft. De vragen die ik krijg, uitdagingen waar jullie tegen aan lopen en natuurlijk jullie ideeën over hoe je plagen in de tuin op een milieuvriendelijke manier kunt bestrijden. Ik zal bloggen over wat er leeft op dat moment. Soms product inhoudelijk, maar meestal zal dit gaan over het menselijke aspect achter Rood met Zwarte Stippen, de bron van het bedrijf, over mijzelf en over jullie; de lezers van mijn blog, onze klanten en iedereen die de overtuiging deelt dat de omgang met mens, dier en milieu best een beetje respectvoller mag.
Hoe het begon
Bijna 12 jaar geleden over kwam het mij. De door mij gekozen weg naar succes strandde in een burn out. Ik volgde mijn drang om een goede carrière neer te zetten en om de vervolgstappen in mijn carrière te kunnen borgen, volgde ik ook nog een studie. Daarnaast nam ik mijn rol als moeder uiterst serieus. Ik wilde mijn gezin zo goed mogelijk, eigenlijk als de beste runnen en ook nog de leukste echtgenote van allemaal zijn. In de overgebleven tijd vond ik ruimte om een borrel te drinken met vrienden, want ook mijn sociale leven verdiende onderhoud. Maar dit alles werd me teveel en ik kon niet anders dan erkennen dat ik een burn out had.
Nu ik het zo opschrijf voelt het zo logisch, maar toen kwam het voor mij volkomen onverwacht. En het paste natuurlijk helemaal niet in mijn planning. Maar proberen te doen of het niet zo was, was geen optie. Ik was aan de beurt en goed ook. Een jaar lang heb ik gestoeid met mezelf. Rust, doen wat ik leuk vond, kiezen voor mezelf. Het voelde als mooie opdrachten en goed bedoelde adviezen van mensen die er verstand van hadden, maar ik had geen idee wat ik ermee moest. Ik vond het een grote schok om te ervaren dat ik eigenlijk geen idee had wat ik leuk vond. Ik zag nu in, dat ik al die jaren alleen maar bezig was geweest om het ‘goed’ te doen. Ik had mijn best gedaan om te doen wat er van mij verwacht werd. En nu kon ik alleen maar concluderen dat ik helemaal niet wist wat er van mij verwacht werd. Ik was gewoon gaan rennen op de weg waarvan ik dacht dat het de richting van vooruitgang was en vergeten om te kijken en te luisteren. Vergeten om te kijken naar wat er allemaal wel was en te luisteren naar mijn hart.
Na heel wat tranen en goede gesprekken, leerde ik beter te zien wat er wel was en durfde ik heel voorzichtig te gaan luisteren naar de stem van mijn hart. Volgende week vervolg ik mijn verhaal en schrijf ik over wat mij dit gebracht heeft.
Sandipa van Bruggen
Geplaatst op woensdag 5 juni 2019 07:36
Beste Henri,
Wat een prachtig mooi bericht om mijn dag mee te beginnen, dank!
Met vriendelijke groeten,
Sandipa
Toon meer
